สำหรับหลายคนที่จะก้าวมาทำงานฟรีแลนซ์ฟลูไทม์ การลาออกจากงานประจำเป็นหนึ่งในกระบวนการที่ต้องพบ แม้ว่าสำหรับบางคนมันอาจหมายถึงการได้เวลาบอกลางานที่คุณเบื่อหน่ายไม่อยากตื่นไปทำงานในแต่ละวัน แต่ไม่ว่าจะอย่างไรคำแนะนำสำคัญก็คือ ควรจากมาด้วยดี อย่าให้มีปัญหาอะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากออกมารับงานในสายงานเดียวกันกับงานเดิมที่คุณทำอยู่
ยิ่งไปกว่านั้น บ่อยครั้งที่อดีตนายจ้างจะกลายเป็นหนึ่งในลูกค้าของคุณ หากเรามีผลงานที่ดี และรู้จักเนื้องานดีอยู่แล้ว ลักษณะนี้จะพบเห็นได้บ่อยในงานหลายประเภท เช่น งานประชาสัมพันธ์ งานต่าง ๆ ของเอเจนซี่ งานสร้างสรรค์โฆษณา งานออกแบบ ที่ปรึกษา ฯลฯ
ประเมินสถานการณ์การเงิน
เมื่อคิดจะก้าวเดินไปในเส้นทางฟรีแลนซ์แบบเต็มตัว อันที่จริงแล้ว มันก็คือการคิดจะเริ่มต้นสร้างธุรกิจของตัวเราเอง เช่นเดียวกับทุก ๆ ธุรกิจ เราจำเป็นต้องมีเม็นเงินมาใช้ในการเริ่มต้น โดยมากจะเป็นต้นทุนสำหรับเรื่องต่าง ๆ ต่อไปนี้
อุปกรณ์สำนักงานต่าง ๆ ซอฟต์แวร์ อุปกรณ์สิ้นเปลื้อง
ค่าจ้างทนายเพื่อดำเนินการส่วนต่าง ๆ สำนักบัญชี
สร้างและพัฒนาแบรนด์ เว็บไซต์ นามบัตร หรือเอกสาร การตลาดอื่น ๆ
ทุนสำรองเลี้ยงชีพสำหรับใช้ในการดำเนินกิจการ
ทุนสำรองกรณีฉุกเฉินอื่น ๆ เช่น เจ็บป่วย ไม่สบายหรืออื่น ๆ
แน่นอนว่าไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว ว่าควรจะมีเงินก้อนที่ว่านี้เป็นมูลค่าเท่าไหร่ เพราะในแต่ละธุรกิจอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ก็อาจมีมูลค่าแตกต่างกันมาก เช่น งานตัดต่อภาพยนตร์ งานเพลง ฯลฯ อาจต้องการอุปกรณ์มากมายพอสมควร ขณะที่งานเขียน อาจต้องการอุปกรณ์อะไรไม่มากมายนัก นอกจากความสามารถและไอเดียของตัวเอง เป็นต้น
แต่ไม่ว่าอย่างไร อย่าลืมเผื่อขาดเผื่อเหลือค่าใช้จ่ายไว้เสมอ เพราะไม่รู้ว่าจะอย่างไร มีเกินดีกว่ามีขาด และอย่าลืมสำรองทุนสำหับกินอยู่อย่างน้อย 3-6 เดือนเสมอ เพราะนอกจากอะไรที่เราเห็นอยู่เป็นปกติ จู่ ๆ เหตุการณ์หรือปริบทภายนอกอาจเปลี่ยนแปลงได้อย่างฉับพลัน เช่น กรณีวิกฤติเศรษฐกิจ หรือว่าสภาวะความวุ่นวายทางการเมือง อาจทำให้อะไร ๆ ที่คิดว่าแน่ เปลี่ยนแปลงไปอย่างหน้ามือเป็นหลังมือ และต้องไม่ลืมว่าเราต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่างเอง วันหยุด วันลา ไม่มีใครมาจ่ายเงินให้เราเหมือนตอนทำงานประจำอีกต่อไป
No comments:
Post a Comment